اثر کودهای بیولوژیک بایوفارم و پروبیو ۹۶ در یک مطالعه مزرعه‌ای بر افزایش عملکرد گندم دیم در بخش خنجین، شهرستان فراهان استان مرکزی در سال زراعی ۹۴-۱۳۹۳مورد مطالعه قرار گرفت. این کودها بصورت بذرمال در زمان کشت مورد استفاده قرار گرفته و برخی شاخص‌های رشدی مانند درصد جوانه‌زنی، تعداد پنجه در هر بوته، ارتفاع بوته‌ها وزن هزار دانه و عملکرد نهایی محصول مورد ارزیابی قرار گرفت.
نقشه هوایی زمین مورد مطالعه و نحوه قطعه‌بندی زمین برای اعمال تیمارهای بیولوژیک
نمونه‌برداری از مزرعه تیمارشده با کودهای بیولوژیک در مزاحل مختلف رشدی برای تعیین ارتفاع بوته‌ها (سمت چپ) و وزن هزار دانه (سمت راست)
براساس نتایج این مطالعه، بیشترین میزان جوانه‌زنی ۳۶۶ بوته در متر مربع) و بیشترین ارتفاع بوته‌ها (۴۷ سانتیمتر) در تیمار پروبیو ۹۶ و پس از آن بایوفارم به دست آمد، در حالی که مزرعه تیمارشده با بایوفارم به تولید بیشترین تعداد پنجه در هر بوته (۳/۱۴ پنجه در هر بوته) منجر شد. بعلاوه، دو کود بیولوژیک پروبیو ۹۶ و بایوفارم باعث افزایش معنی‌دار وزن هزار دانه گندم تولیدی به ترتیب به میزان ۱۸ و ۱۵ درصد شدند. در نهایت، عملکرد مزارع تیمار شده با کودهای پروبیو ۹۶ و بایوفارم به ترتیب ۱۸۶۷ و ۱۵۲۰ کیلوگرم در هکتار تعیین شد که در مقایسه با شاهد (۹۸۲ کیلوگرم در هکتار)، به ترتیب ۹۰ و ۵۴ درصد افزایش عملکرد داشته است. در شرایط دیم که زمین احتمالا با طیفی از تنش‌ها بویژه کم‌آبی و کمبود عناصر غذایی روبرو است، استفاده از کودهای بیولوژیک می‌تواند تاثیر قابل‌توجهی بر میزان مقاومت یا تحمل گیاه نسبت به این تنش‌ها داشته باشد و در نهایت رشد، سلامت و عملکرد محصول را به میزان قابل‌توجهی افزایش دهد. کود بیولوژیک پروبیو ۹۶ که حاوی ماده موثره Bacillus subtilis است، در مطالعات مختلف به عنوان یک عامل تنش‌زدا در محصولات مختلف شناسایی و معرفی شده است. این مطالعه بصورت یک مقاله علمی در مجله علوم و فناوری بذر ایران به چاپ رسیده که متن این مقاله، در ادامه این متن پیوست شده است.
مقایسه وزن هزار دانه گندم و عملکرد نهایی مزارع تیمارشده با کودهای بیولوژیک بایوفارم و پروبیو ۹۶ و مقایسه نتایج با شاهد